• در ابتدا جنس قطعه صحیح انتخاب شود.
• سختی مورد نیاز قطعه
• تعمیرات ناگهانی ضخامت در قطعه قرار داده نشود
• تغییرات ابعادی برای قطعه حین عملیات حرارتی در نظر گرفته شود
• از قرار دادن گوشه های تیز در قطعه تا جائی که طراحی اجازه می دهد اجتناب شود
• چنانچه طراحی اجازه می دهد، در قطعه مکانهائی برای بستن سیم تعبیه شود.

بله. پاسخ مثبت است. امکان سختکاری مجدد قطعه وجود دارد.( به جز شرایط بسیار خاص که سختکاری مجدد مجاز نمی باشد.) اما به شرطها و شروطها.

به دلیل تغییر ساختار حین گرم و سرد کردن و اثرات مضر تکرار سختکاری، معمولاً بسته به جنس فولاد، شکل و ظاهر قطعه، سختکاری بیش از یک مرتبه مجاز نمی باشد و دفعات بیش از آن سبب سوختن کربن سطح قطعه، تاب برداشتن، تغییر سایز، ترک خوردن و … می شود.
لذا همه سعی خود را معطوف کنید تا در مرتبه اول به خواص مورد نظر خود برسید و در صورت عدم دستیابی، با انجام فرآیند آنیل یا نرماله روی قطعه سخت شده، یکبار دیگر آن را سختکاری کنید.

این دسته از فولادها عناصر آلیاژی خاصی ندارند و اصلاً قابل سختکاری نمی باشند. چرا که اصلاً عنصری که قابلیت سختکاری به آنها بدهد در خود ندارند. هدف فرآیند سمانته نفوذ کربن به داخل سطح قطعه و بالا بردن کربن در سطح قطعه است. در این فرآیند قطعه از جنس فولاد سمانته درون کوره نمک با کربن اشباع قرار داده می شود و کربن به درون قطعه نفوذ می کند. لذا می توان با قرار دادن فولاد ساختمانی درون کوره نمک و انجام فرآیند سمانته قدری کربن سطح را بالا برده و سپس با کوانچ سختی را بدست آورد.

• سریع گرم کردن و یا سریع سرد کردن قطعات
• انتخاب دمای بالا ی آستنیته کردن خصوصاً در قطعات دارای پیچیدگی.
• بار گذاری ناصحیح قطعات در کوره
• طراحی ناصحیح
• ورود ناصحیح قطعه به محیط کوانچ
• متریال

اما به هر حال تاب برداشتن و تغییر ابعاد در حین عملیات حرارتی اجتناب ناپذیر است

• عدم انجام پیشگرم
• یکنواخت گرم نشدن قطعه و لذا سخت نشدن کامل قطعه و ترک خوردن و پوسته پوسته شدن های قطعه در آینده
• محیط خنک کننده آب یا آب نمک بسیار خطر ناک بوده و تنشهای باقیمانده بسیاری در قطعه به جا می گذارد که بعضاً حین حمل و نقل، جا زدن قطعه و اولین استفاده قطعه می شکند و به قطعات مجاور خود نیز آسیب می زند.
• یکنواختی گرم کردن
• عدم کنترل دما

شرکت های سازنده فولاد در زمان ریختگری شمش اصلی فولاد یه نمونه از ذوب رو صورت سمپل کوانتومتری می کنن و اگه انالیز درست باشه شماره ای به اون شمش اختصاص داده میشه به نام heat no به نام شماره ذوب ، شماره ذوب تا اخر همراه شمش باقی میمونه وقتی مراحل بعدی نورد انجام میشه و esrکردن فولاد که در واقع حذف ناخالصی ها از فولاد هست تمام میشه فولاد به سایز های مورد سفارش اماده میشه وقتی certificateصادر میشه یکی از قسمت های اصلی گواهی نامه همین شماره ذوب هست که ارتباط certificateهست با فولاد تولید شده در certificate بایستی شماره استاندارد فولاد و ابعاد و اندازه فولاد و انالیز شیمیایی و نتایج تستهای التراسونیک و تست های مکانیکی و عملیات حرارتی قید شود.

پاسخ 1. چیزی که ما به عنوان خریدار حتما باید دقت کنیم فولادی رو بخریم که certificate اصلی داشته باشه و حتما باید شماره ذوب روی فولاد و گواهینامه یکسان باشند

پاسخ 2 . از نکاتی که باید خیلی دقت کرد عناصر الیاژی باید در حد استاندارد باشن گاها بعضی عناصر مثل کروم در حد مینیموم قرار دارن که نشان از پایین بودن کیفیت فولاد می باشد